جواد رحیم‌پور
دوره تازه‌ای از فعالیت رسانه‌ای ماهنامه الکترونیک پیام ابراهیم را پس از وقفه‌ای طولانی و پس از فوت مرحوم اعظم طالقانی مدیرمسئول نشریه آغاز می‌کنیم.
فعالیت تازه رسانه‌ای پیام ابراهیم با دور تازه و نسبتاً مستمری از جنبش فراگیر اجتماعی با شعار محوری «زن- زندگی-آزادی» همراه شده است. این جنبش که از اواخر شهریورماه 1401 با جان باختن مهسا امینی در نتیجه اقدامات پلیس امنیت اخلاقی موسوم به گشت ارشاد آغاز گردید، اکنون وارد سومین ماه اعتراضی خود شده است. در این مدت حوادث تلخی در زاهدان، خاش، ایذه، کردستان و در بطن خیابان‌های سراسر کشور رخ داده است که به هیچ وجه قابل دفاع و پذیرش نیست، هرچند مسئولان این حوادث از پذیرش آن سر باز زنند.
واقعیت آن است که نظام حکمرانی موجود هم به لحاظ ساختار و هم به لحاظ سیاست‌ها با انتظارات مردم فاصله جدی دارد. رویکرد اصلاح سیاست‌ها طی چند دهه گذشته شکست خورده است و اکنون انتظار مردم، اصلاح ساختار حکمرانی است؛ زیرا در این ساختار، مردم‌سالاری در ضعیف‌ترین نقطه ممکن قرار دارد و صدای مردم در هیچ جای حاکمیت بازتابی ندارد. نمونه‌ها فراوان هستند و ترکیب مجلس یا عدم امکان ریاستجمهوری زنان و انحرافات متعدد از قانون اساسی، ازجمله کنترل تشکیل احزاب در قالب قانون احزاب و…تنها چند نمونه معروف از این انسداد در روند مردم‌سالاری هستند.
فیلترینگ گسترده و به حاشیه راندن کسب‌وکارهای آنلاین نمونه دیگری از فدا کردن مصلحت عمومی در برابر منافع گروه اندکی از دولتمردان است. وقتی به‌راحتی امکانات و زیرساخت‌های عمومی در برابر تصمیمات ظاهراً قانونی مراجعی دستخوش تعلیق و انسداد می‌شود مردم چرا باید باور کنند سایر منافع آن‌ها در این ساختار گرفتار محدودیت نمی‌شود؟ مگر در موضوع دست بردن به اموال مردم از طریق بورس شاهد به مسلخ بردن منافع عمومی در برابر منافع دولتی نبودیم؟ اگر فکر می‌کنید در موضوع فیلترینگ نفع عمومی لحاظ شده است، حداقل برای یک بار هم شده ادامه آن را به رأی مردم بگذارید.
نگاهی به بیانیه‌های اعتراضی جامعه پزشکی در مراکز نظام پزشکی نشان می‌دهد چگونه بدیهی‌ترین امور پزشکی و صلح‌آمیز توسط گروهی نادیده گرفته می‌شود و در این شرایط چه جایی برای اعتماد مردم باقی می‌ماند؟
از همه جای ایران و در همه امور صدای نارضایتی مردم شنیده می‌شود. نمی‌شود حکمرانی خوب داشت، اما هم‌زمان شاهد نارضایتی مردم بود. شاید دولتمردان دوست داشته باشند مردم آمارهای آنان را به اسم خبرهای خوش باور کنند، اما کیست که نداند با مراجعه هر شهروند به اولین سوپرمارکت یا داروخانه یا فلان اداره تمام این وعده‌ها نه تنها رنگ می‌بازند، بلکه به علت تکرار بر خشم مردم می‌افزایند.
در موضوع حجاب، حرمت و کرامت زنان شکسته شد. جدای از آنکه پایه این نوع نگاه به حجاب مبنای اسلامی و قرآنی ندارد، هیچ حکومتی حق ندارد ارزش‌های دینی را تخت هر عنوان ابزاری برای تخفیف شخصیت شهروندان قرار دهد و یا حتی مثلاً کم دینی آن‌ها را به رخ بکشد. ایمان یک امر شخصی است و دولت بهعنوان یک ساختار هیچ‌گاه تجلی ایمان نبوده است. ادیان را رسولان مبلغ بوده‌اند نه دولت‌ها.
برخوردهای امنیتی در برابر اعتراضات قابل دفاع نیست و باید راه‌حل سیاسی مشروعیت‌بخشی از طریق تحولات ساختاری ایجاد کرد، سازوکار نظام حکمرانی در پیوند با اراده مردم قرار گیرد، و الا ادامه وضع موجود استمرار اعتراضات را در پی خواهد داشت و آنکه در نهایت زیان خواهد کرد، دولتمردان خواهند بود.
